De opera ‘No Evil’ is een interactief werk waarin het publiek het pad kan kiezen van het hoofdpersonage. Dit ontvouwt zich tot een gepersonaliseerd verhaal met een unieke muzikale uitkomst.

Het Verhaal 

Het verhaal van deze opera gaat over een grote stad, een utopie. Een groot aantal inwoners op een relatief klein oppervlak, ondersteund door hoge gebouwen, bescheiden t.o.v. de muur die de stad scheidt van de buitenwereld. Gestructureerd, synthetisch, welvarend, vredig. Het volk leeft en woont als/in eenheid. De leider, genaamd Marcellus, is aanbeden, er is dankbaarheid voor deze samenleving.

Antagonist: Marcellus, zijn invloed reikt tot dichtbij maar hij blijft persoonlijk onbereikbaar.

Alles wordt in stand gehouden door blind vertrouwen. Ieder jaar zijn er festiviteiten voordat Marcellus buiten de muren treedt om van buiten de grondstoffen te nemen die nodig zijn om de stad in welvaart te laten voortleven.

In deze stad woont een jonge vrouw genaamd Miranda. Zij is anoniem in deze grote stad en is een met de massa en het bijbehorende geloof. 

Protagonist: Miranda, is persoonlijk bereikbaar maar haar invloed reikt niet ver. Ze leeft relatief anoniem in de stad, is een met de massa en het bijbehorende geloof (in de leider).

Miranda is getuigen van een val. Een man wordt door Marcellus van de muur afgeduwd en zo verbannen naar de buitenwereld; de dood. 

Wanneer Miranda deze val probeert te plaatsen zien we de eerste breuken in de utopie en de eerste tekenen van een dystopie. 

Wanneer Miranda thuis in slaap valt, belanden we in een spiraal naar de ‘droomwereld’ waarin Miranda via een vorm van astrale projectie Marcellus bijwoont op zijn tocht buiten de muur.

Wat gaat Miranda buiten de muur vinden?…

Het Doel

Er zijn letterlijke en figuurlijke muren die wij om ons heen bouwen in onze samenleving.  Dit doen we om ons af te schermen van door de mens gecreëerde conflicten en wantoestanden die een bedreiging vormen voor ons comfortabele bestaan. 

In het begin van het verhaal kan ik mijzelf herkennen in Miranda.

Haar naïviteit en nalatigheid maken haar comfortabel in haar utopie en connectie met anderen, maar schadelijk onwetend over de afscherming van rauwe realiteiten en dystopische machtsverhoudingen. 

Macht en welvaart ten koste van anderen, komt ze voor het eerst onder ogen. 

Walls rather than Bridges. 

We rather don’t see the evil, we have a hard time listening to a confronting speaker when it comes to our morality and we find it difficult to speak to real issues. 

(We)    See No Evil, Hear No Evil & Speak No Evil. 

Dit is de reden dat ik dit verhaal wil vertellen. Ik ben benieuwd of mensen die leven in een voor hen vanzelfsprekend comfortabele maatschappij met alle verworven rechten, nog in de spiegel durven te kijken.